مشکل ما از کودکی و بازی هایمان شروع شد
از همان وقتی که مار و پله بازی کردیم و یاد گرفتیم که نمیتوان با یک دوست یا یک رقیب در یک خانه قرار گرفت ، باید او را له کرد و رفت . اگر ندوی ، مسلما له خواهی شد ، له کردن حق مسلم هر کسی است که بهتر شانس می آورد ! هیچ وقت یاد نگرفتیم باهم به خانه برسیم ، بازی همیشه فقط یک برنده داشته است !
از همان وقتی که در تولدهایمان ، در جشن های مدرسه ، یک موسیقی پخش می شد و چند کودک و چند صندلی ! از همان وقتی که باید کودکان یاد بگیرند ، هر طور شده رقیب یا دوست را هل داده تا خود به روی صندلی بنشینند ! بازی یک برنده دارد ، و آن هم کسی نیست که از همه مهربان تر است! هیچ وقت کسی که کمک کرده ، برنده نشده ! یاد نگرفتیم به هم کمک کنیم !
از همان وقتی که زمزمه های بازی هایمان به جای اشعار با معنی ، ده بیست سه پونزده ، هزار و شصت و شونزده شد!
از همان وقتی که شیرش رو بردند هندستون ! یک زن کردی بستون !
از همان وقتی که شاه تیر اندازی می کرد ، فرح طناب بازی می کرد !
هیچگاه به ما نیاموختند که به چیزی که میگیم فکر کنیم !
از همان وقتی که علم بهتر بود یا ثروت ! از همان وقتی که هیچگاه این دو با هم نبودند ! هیچ وقت قرار نبود به ما یاد بدهند که با علم می توان ثروت کسب کرد ، با ثروت می توان تحصیل کرد !
از همان وقتی که قرار بود یک مسئله ی دردناک بزرگ شیم یادمون بره ! هیچ وقت به ما یاد ندادند مشکلات رو بپذیریم ، براش راه حل پیدا کنیم و باهاش بجنگیم .
تیر 91
همیشه تو زندگی ، وقتی مشکلات بهم فشار آورده ، با دلخوری ، آروم زیر لب گفتم ، خدا بیا بی خیال ما شو .
ای کاش ، فقط یک بار ، فقط یک بار
میگفتم خدایا ، بی خیال من نشو ...
تیر 91
همیشه اینطور نیست که یک دو راهی به بهشت و جهنم ختم شود .
گاه گاهی دو راهی هایی وجود دارند که علی رقم دو راهی بودن هر دو به جهنم می روند.
اسفند 90
خیلی دوست دارم غروب جمعه
به انتظار آمدنت بشینم پشت پنجره نگاه به جاده
اما حیف
روبروی پنجره ی مان فقط دیوار ساختمان همسایه است
بهمن 90